Opisywana antena Windom 8-pasmowa umożliwia pracę na ośmiu pasmach KV od 80 do 10m. Antenę Windom opracował w 1929 roku W8GZ, a jej wersja oznaczona jako FD-4 jest używana przez radioamatorów od wielu lat.
Kolejnym rozwojem, który po raz pierwszy pojawił się w starym numerze czasopisma QRV, była dodana dodatkowa antena, co zwiększyło liczbę pasm, na których antena działa. DL1BCC osiągnął doskonałe wyniki, dodając tylko dwa przewody o długości 4,69m i 9,38m do FD-4, które w dwuletniej pracy również praktycznie udowodnił.
Konstrukcja anteny Windom
Antena wymaga przestrzeni o długości około 40m (uwaga: Ivan OM2CS praktycznie stwierdził, że zakręcenie końcówek promieniowca nie jest zbyt uciążliwe). W przypadku DL1BCC punkty zawieszenia są na wysokości 8m, ale antena z powodu przewieszenia jest na najniższym punkcie tylko około 6,9m nad ziemią. DJ7SH umieścił antenę na wysokości 5m, a część anteny przechodzi także nad garażem. Krótsze promieniowce tworzą odwrócony kąt o około 100 stopni.
Po rozciągnięciu anteny sprawdź najpierw, czy antena rezonuje na pasmach 80m, 40m i 20m. W razie potrzeby dostosuj długość odcinka 27,7m, aby antena spełniała Twoje wymagania na tych pasmach. Prawdopodobnie zauważysz, że rezonans na paśmie 30m przesunie się nieco powyżej pasma.
Podczas ustawiania anteny upewnij się, że końce promieniowców nie są nawinięte na cewkę, co mogłoby wpłynąć na właściwości anteny. Zasilacz musi być ustawiony pionowo do ziemi, a dopiero potem może prowadzić do urządzenia. DL1BCC umieścił kabel koncentryczny w starej rurce ogrodowej, aby uniknąć jego uszkodzenia.
Mniejsza wysokość anteny u DJ7SH spowodowała, że nie było konieczne dostosowanie. Ale jak widać na wykresach PSV, dostosowanie na 40m jest dość złe, a nawet najniższe PSV na pozostałych pasmach jest wyższe. Obie stacje mogą jednak eksploatować antenę bez jakichkolwiek obwodów dopasowujących.
Ivan OM2CS również używa tej anteny z sukcesem. Ze względu na brak miejsca musiał zagiąć końce promiennika, mimo to antena działa bardzo dobrze. Najniższe PSV 80m – 1,05; 40m – 1,4; 30m – 1,2; 20m – 1,2; 17m – 1,1; 15m – 1,2; 12m – 1,3 a 10m – 1,1.
Szukanie idealnej konstrukcji wielopasmowej
Po wykonaniu anteny nawiązano pierwsze połączenia. Potwierdzono dobrą wydajność. W szczególności dolna część anteny (inv.V) przyczyniła się do znacznego poprawy w komunikacji DX w porównaniu z anteną poziomą. Na paśmie 30m udało się nawiązać wiele połączeń na wschodnie i zachodnie wybrzeże USA z raportami S6 i S7 przy mocy 100W. Podczas łączności w Europie nie było zauważalnych różnic.
Opis tej anteny nie jest naukowy, ale daje impuls do stworzenia dobrej anteny na wiele pasm KV.
Literatura:
[1] - Podwójna antena Windom na osiem pasm, Hubert DJ7SH i Rolf DL1BBC, CQ-DL 9/83
Dzięki Ivanowi OM2CS za materiały źródłowe