Prosty falomierz

Maj, nasz ma się odbyć z nami – Maj, nasz ma się odbyć z nami, Maj, nasz ma się odbyć z nami. Chociaż za pomocą falomierza nie możemy osiągnąć takiej samej dokładności, jak innymi metodami, ale zapewnia nam niezaprzeczalną przewagę przy ustawianiu oscylatorów i nadajników. Wszystko to przy maksymalnej prostocie podłączenia.

Falomierz składa się z dostrojonego obwodu i wzmacniacza ze wskaźnikiem. Jeśli zbliżymy cewkę miernika do cewki oscylatora, część energii jest indukowana w strojonym obwodzie Lx-Cx. W obudowie indukowane jest maksymalne napięcie, że częstotliwość rezonansowa tego obwodu będzie taka sama jak częstotliwość rezonansowa oscylatora.

Indukowane napięcie jest prostowane przez diodę D i filtrowane przez kondensator C1. Czułość falomierza wyznaczamy potencjometrem P1. Tranzystor T jest połączony w mostek z rezystorami R2, R3 do R4. Mostek równoważymy potencjometrem P2. Czułe urządzenie pomiarowe jest podłączone po przekątnej mostu – Polecam mikroamperomierz igłowy ok. 200uA. Możliwe jest również zastosowanie cyfrowego urządzenia pomiarowego, ale znalezienie maksimum jest nieco trudniejsze. Napięcie zasilania wynosi 5 V (ale to nie jest wiążące).

Zakres częstotliwości zależy od parametrów strojonego obwodu Lx-Cx. Dla zakresu KV polecam zastosować kondensator strojeniowy o maksymalnej pojemności ok. 100 – 200pF i kilka cewek zamiennych. Oczywiście maksymalna pojemność jest mniejsza w przypadku VKV, mniej więcej do 30pF.

Gotowy falomierz wymaga jeszcze kalibracji. Przyda się do tego precyzyjny generator VF, korzystne jest również użycie odblokowanego transceivera. Cewki muszą być nawinięte precyzyjnie na wysokiej jakości cewkach bez rdzenia, po nawinięciu zamocować w odpowiedni sposób.

Lista części: