Ustalenie punktu przerwania (zwarcie) miernik pojemności kabla koncentrycznego
Jest stosunkowo rzadki, Jest stosunkowo rzadki. Jednak zwłaszcza zimą kable koncentryczne są sztywne z powodu niskich temperatur, a koncentryczny pęka z powodu zginania, lub zwarcia. Mało kto ma w zapasie drugi kabel koncentryczny, ale prawie każdy ma miernik pojemności (lub miliomomierz).
Jak znaleźć miejsce, gdzie kabel koncentryczny jest uszkodzony, lub zwarcie?
1. Uszkodzony kabel koncentryczny
Będziemy potrzebować miernika pojemności z lunetą, aby znaleźć punkt przerwania 2 do 20 nF (w zależności od długości kabla) i pasmo pomiarowe. Taki miernik jest np. częścią niektórych droższych multimetrów.
Odłącz kabel koncentryczny od wszystkich urządzeń. Za pomocą miernika pojemności mierzymy pojemność z jednego i drugiego końca kabla. Na przykład od końca, który podłączyliśmy do TCVR i będziemy go mierzyć 180 pF (oznaczymy to jako C1) i od końca, który był podłączony do anteny 120 pF (oznaczamy jako C2).
Obliczamy miejsce przerwania kabla koncentrycznego zgodnie ze wzorem:
re = C1/(C1+C2)xL [m; pF, pF, pF, m]
Gdzie D jest odległością koncentrycznego punktu przerwania od TCVR, C1 i C2 to zmierzone pojemności, a L to całkowita długość kabla koncentrycznego.
W ten sposób możemy bardzo precyzyjnie zlokalizować miejsce pęknięcia i wyeliminować usterkę poprzez wycięcie uszkodzonego odcinka i połączenie sprawnych części. Najczęściej przerwa występuje w pobliżu złączy i miejsca, gdzie koncentryczny przechodzi przez ścianę (okno).
2. Zwarcie kabla koncentrycznego
Aby poznać lokalizację, w którym nastąpiło zwarcie, będziemy potrzebować miliomomierza i taśmy mierniczej.
Odłącz kabel koncentryczny od wszystkich urządzeń. Mierzymy rezystancję z jednego i drugiego końca kabla za pomocą miliomomierza. Na przykład od końca, który podłączyliśmy do TCVR i będziemy go mierzyć 0,8 ohmu (oznaczamy jako R1) i od końca, który był podłączony do anteny 0,04 ohmu (oznaczamy jako R2).
Obliczamy miejsce przerwania kabla koncentrycznego zgodnie ze wzorem:
D = R1/(R1+R2)xL [m; om, om, om, m]
Gdzie D jest odległością koncentrycznego punktu przerwania od TCVR, R1 i R2 to zmierzone rezystancje, a L to całkowita długość kabla koncentrycznego.
W przykładzie celowo wybrałem duży współczynnik rezystancji, ponieważ w 99% przypadkach występuje zwarcie w złączach, gdzie zwykle “zaginiony” drut oplotu spoczywa na przewodzie pod napięciem. Dlatego po wykryciu zwarcia w kablu koncentrycznym najpierw sprawdzamy złącza.
