Antena Inverted Vee jest bardzo popularną wersją standardowego dipola poziomego. W tym artykule postaram się obalić niektóre mity związane z antenami typu V i dipolami. Tak, ponieważ zwykły dipol może, ale nie musi, mieć długość rezonansową 1/2 λ, ani odwrócone V nie zawsze może być rezonansowe. Jednakże wariant nierezonansowy jest stosunkowo mniej powszechny, dlatego w tym artykule pozostanę przy rezonansowej antenie Inverted Vee 1/2 λ, a omówienie wariantu nierezonansowego pozostawię w innym artykule. Wiele osób może myśleć o Inverted Vee jako o oddzielnej antenie macierzowej z własnymi unikalnymi właściwościami operacyjnymi, ale tak nie jest. Jest to w zasadzie kolejna antena dipolowa, która jest fizycznie zorientowana w nieco inny sposób niż zwykle.
Charakterystyka pracy anteny Inverted Vee nie różni się zbytnio od dipola poziomego. Dlatego nie będę powtarzać tego, o czym już rozmawialiśmy w artykule zatytułowanym Wszechobecna antena dipolowaCzytelnikom zalecam przeczytanie tego artykułu, ponieważ praktycznie wszystkie omawiane koncepcje i cechy dotyczące standardowego dipola są również zastosowalne do odwróconego V. Istnieje ogólne przekonanie, że antena dipolowa zazwyczaj tworzy system dwukierunkowych płatów w płaszczyźnie azymutalnej, podczas gdy wzór płatów odwróconego V będzie prawie kierunkowy. Ta koncepcja z pewnością dotyczy tych anten zarówno w przestrzeni otwartej, jak i anten umieszczonych bardzo wysoko nad ziemią. Ale nie musi to być prawdą w przypadku większości typowych i celowo umieszczonych anten.
Faktem jest, że w przypadku większości eksploatowanych anten, zwłaszcza dla 20 m, lub dla niższych pasm częstotliwości, jakakolwiek różnica wydajności, którą można by oczekiwać w porównaniu ze stylem anteny w podręczniku, zaczyna stopniowo maleć w dolnych pasmach, lub w niskiej wysokości anteny nad ziemią. W rezultacie standardowy dipol, a także odwrócone V w ogólności zaczynają zachowywać się dość podobnie. Różnica w ich kształtach płatów i w większości innych cech, w tym zysku, zaczyna się zmieniać.
Krótki przegląd cech i charakterystyk anteny odwróconego Vee
W artykule postaram się podsumować różne aspekty anteny rezonansowej półfalowej z dipolem odwróconego V, m.in. jej geometrię, charakterystykę, parametry użytkowe, wpływ środowiska zewnętrznego, w którym antena może być umieszczona, a także sposoby zasilania. Oprócz wszystkich zmiennych mających zastosowanie do dipola, odwrócony Vee musi uwzględniać różnice w kącie szczytowym pomiędzy instalacjami. Jest to kąt, który ostatecznie określa nachylenie ramion odwróconego dipola V względem płaszczyzny. Zanim przejdziemy dalej, zobacz podsumowanie tych właściwości na obrazku poniżej. Podana moc to wzmocnienie w trybie TX, które wpływa na ogólną wydajność radiacyjną umieszczonej anteny. RDF jest skrótem od współczynnika kierunkowości odbioru i charakteryzuje działanie anteny. Efektywność promieniowania uwzględnia wszystkie straty strukturalne i ewentualnie straty odbicia od gruntu wraz z absorpcją.
Wychodząc z powyższego streszczenia, wyraźnie wynika, że rezonansowy dipol o długości półfaliowy jest potencjalnie dobrym anteną, oferującą wysoką sprawność promieniowania oraz znaczną zysk. Pomimo tych pozytywów większość anten Inverted Vee, które nie osiągają satysfakcjonującej wydajności, zazwyczaj spowodowane jest nieprzemyślaną i bezmyślną budową oraz jej umiejscowieniem. Postaramy się znaleźć powody, dla których wydajność dość dobrej anteny, jaką jest Inverted Vee, tak często ma tendencję do bycia niewystarczająca, oraz co można zrobić, aby złagodzić te problemy.
Geometria rezonansowej anteny dipolowej o długości półfaliowej Vee odwróconej
Ważnym czynnikiem, który należy mieć na uwadze, jest konieczność mechanizmu transformacji impedancji zrównoważonej na niezrównoważoną w punkcie zasilania anteny podczas zasilania za pomocą kabla koncentrycznego. Jest to istotne dla osiągnięcia optymalnej wydajności.
Antena z odwróconym V ma stosunkowo prostą geometrię konstrukcyjną. Jak już wspomniano, jest to tylko wariant standardowego dipola poziomego.należy zauważyć, że standardowy dipol jest w rzeczywistości specjalnym przypadkiem, gdzie kąt wierzchołkowy wynosi 180°.
Zazwyczaj większość struktur odwróconego V jest zaprojektowana tak, aby miała kąt wierzchołkowy między 120° a 90°. W rzadkich przypadkach można jednak znaleźć wersje z kątem 150° a 75°. Jeśli kąt wierzchołkowy (kąt wierzchołka) spadnie poniżej 60°, SWR zacznie szybko rosnąć, co sprawi, że taka konfiguracja nie będzie odpowiednia. Wariant 90° tworzy SWR 1:1 i impedancję 50Ω, co nie jest osiągalne w żadnych innych warunkach kąta wierzchołkowego, ale kompromisem jest to, że w porównaniu z dipolem poziomym jest bardzo niewielkie obniżenie zysku. Wszystkie te czynniki dokładniej omówimy wkolejnej części tego artykułu.
Tymczasem musimy wiedzieć, że chociaż techniczne specyfikacje standardowego dipola w otwartej przestrzeni (lub bardzo wysoko nad ziemią) sugerują nieco wyższy zysk w porównaniu z odwróconym V w podobnych warunkach, zrozummy, że pomimo niższego zysku, Inverted Vee nie musi być gorszym wyborem. Zarówno standardowy dipol, jak i Inverted Vee są zazwyczaj stałymi i nieobrotowymi antenami, szczególnie na pasmach krótkofalarskich. Dotyczy to zwłaszcza pasm krótkofalarskich o długości fali 20 m lub więcej.
Ak dipol jest zainstalowany na wysokości co najmniej 1 λ, lub nawet wyżej nad poziomem ziemi, może to spowodować lekkie dodatkowe zyski na szczycie płatów, na płaskiej stronie anteny, ale gdy patrzymy w inne kierunki, zysk zaczyna maleć, aż do momentu, gdy wzdłuż drutu w kierunku promieniowania końcowego pojawią się wyraźne zera. Z drugiej strony, chociaż szeroki szczytowy zysk może być nieco niższy w przypadku anteny Inverted Vee, spadek zysku przy patrzeniu wokół azymutu jest stosunkowo znacznie mniejszy. Zera kierunku promieniowania końcowego są w dużej mierze wymazane. Jednakżeto może nie być całkowitą prawdą, jeśli dipol, lub invertované V dla pasm radioamatorskich mogą być zainstalowane na znacznie niższych wysokościach, niż ma to miejsce w przypadku wielu rozwiązań radioamatorskich. W tych okolicznościach obie te anteny zachowują się dość podobnie.
Jako rezultat tego, jest prawdopodobne, że antena Inverted Vee z ustalonym kierunkiem oferuje o wiele bardziej satysfakcjonującą codzienną wydajność w porównaniu z standardowym dipolem. Należy pamiętać, że w przeciwieństwie do punktu-punktowego kierunku stałego, gdzie dipol jest starannie skierowany, aby osiągnąć optymalną wydajność, radioamatorstwo wymaga, aby słuchać i pracować również z innymi stacjami, które mogą być umieszczone w dowolnym kierunku azymutu. Dlatego antena nieobracająca z pewnością skorzystałaby z względnie lepszych (płytszych zerowych) atrybutów wzorcaazimutu antény s prevráteným V.
Antena Inverted Vee jest dobrą anteną. Nie odrzucaj tego jako trywialne… Starannie i przemyślenie zainstalowana antena Inverted Vee może okazać się dobrym elementem stacji radiowej. Podobnie jak w przypadku standardowego dipola, antena Inverted Vee może być zaprojektowana jako jedno- lub wielopasmowa.
Charakterystyka i wydajność typowej anteny odwróconego Vee
Podstawowy trend charakterystyk anteny Inverted Vee jest w dużej mierze zgodny z trendem typowego standardowego dipola. Nie będę zatem zagłębiać się w szczegółowe wyjaśnienia specyfikacji, parametrów i cech, które są powszechne. Więcej informacji znajdziesz w moim artykule o antenach dipolowych zatytułowanym Wszechobecna antena dipolowa. W tym artykule skupię się na omówieniu unikalnych i specjalnych cech anteny Inverted Vee.
Większość różnic w charakterystykach wynika z nachylenia elementów anteny Inverted Vee. Jakie są skutki nachylenia elementów drutowych? Sprawdźmy to.
Wszystkie różnice w charakterystykach są proporcjonalne do wielkości kąta wierzchołkowego. Im bardziej odbiega od 180°, jak w przypadku standardowego dipola, tym większe są odchyłki w cechach. Cztery charakterystyczne atrybuty zmieniają się wraz ze zmianą kąta wierzchołkowego. Jeden z nich już znamy. Dotychczas rozmawialiśmy o obszarze promieniowania. Są jeszcze trzy. Pozwólcie, że wymienię wszystkie cztery te odchyłki poniżej, zanim zaczniemy je badać po kolei…
- Model promieniowania zmienia się, co zapobiega głębokim zerom, umożliwiając lepsze pokrycie azymutu.
- Marginalne zmniejszenie maksymalnego zysku przy zmniejszeniu kąta wierzchołkowego.
- Zwiększenie częstotliwości rezonansowej anteny przy niższym kącie wierzchołkowym, co wymaga nieco dłuższych elementów.
- Zmiany w impedancji punktu zasilania, które wpływają na najniższe osiągalne SWR wraz ze zmianą kąta wierzchołkowego.
Zobacz poniższą tabelę, która ilustruje typowe oczekiwane zmiany różnych charakterystyk wydajnościowych wraz ze zmianą kąta wierzchołkowego anteny Vee odwróconego. Zwracam uwagę, że w każdym z poniższych przypadków anteny odwróconego Vee wysokość zawieszenia anteny nad ziemią była stała i wynosiła 1/2 λ. Jedynie nachylenie elementów zmienia się wraz ze zmianą kąta wierzchołkowego…
Tabela podsumowuje różnice w kilku istotnych parametrach, które wpływają na ogólną wydajność różnych anten Inverted Vee o różnych kątach wierzchołkowych i rozstawieniach w praktycznych wysokościach nad powierzchnią ziemi. Ta tabela również obala kilka popularnych mitów na temat anten Inverted Vee w porównaniu z dipolami.
Podsumujmy to, co widzimy powyżej. Porównaliśmy pięć różnych scenariuszy. Obejmuje to jeden poziomy dipol (kąt wierzchołkowy 180°) i cztery konfiguracje odwróconego V o różnych kątach wierzchołkowych w zakresie od prawie poziomych 150° do 60° w drugim skrajnym. Przeanalizowaliśmy i podsumowaliśmy cztery parametry wydajności anteny w zależności od zmian kąta wierzchołkowego. Założono, że wszystkie anteny będą umieszczone w podobnych warunkach środowiskowych i wysokościach montażu.
Oto wynik naszych obserwacji, które prowadzą nas do przekonania, że obawy o różnice między antenami dipolowymi a Vee antenami w różnych kątach wierzchołkowych w praktycznych warunkach były przesadzone. W rzeczywistości nie muszą być tak drastyczne, jak niektórzy mają tendencję w to wierzyć.
1) SWR i impedancja punktu zasilania
Dipol ma impedancję w punkcie zasilającym około 72 Ω, a więc najlepszy możliwy SWR (@50 Ω) wyniósłby około 1,4:1. Jednak gdy kąt wierzchołkowy maleje z 180° dipola, stopniowo do niższych kątów, impedancja punktu zasilania anteny (który teraz zmienił się na odwrócone V) zaczyna spadać. Dlatego SWR również zacznie spadać, aż impedancja punktu zasilania nie osiągnie 50 Ω. Dzieje się to przy kącie wierzchołkowym około 90°. SWR wynosi teraz 1:1. Kolejne zmniejszenie kąta wierzchołkowego poniżej 90° dalej obniża impedancję punktu zasilania. W rezultacie SWR zacznie ponownie rosnąć w wyniku
2) Zysk anteny
Gdybyśmy porównali osiągalny zysk dipola z zyskiem anteny odwróconej Vee przy różnych kątach szczytowych, zdalibyśmy sobie sprawę, że nie ma między nimi dużej różnicy. Na przykład, w porównaniu do dipola, wzmocnienie szczytowe odwróconego V o kącie 120° jest tylko o około 0,7 dB mniejsze, podczas gdy dla kąta szczytowego odwróconego V o kącie 90° redukcja wzmocnienia wynosi tylko około 1,2 dB... Powyższe wartości stanowią teoretycznie idealne rozmieszczenie anteny. W rzeczywistości różnicę można jeszcze bardziej zmniejszyć z innych powodów.
3) Stosunek przód-tył (głębokość boczna zera)
Jeśli chodzi o słynną cyfrę 8 przedstawiającą wzór promieniowania listka azymutalnego dipola, w przeciwieństwie do prawie dookólnego wzoru możliwego do osiągnięcia przy odwróconym V, często spotykamy się z dużym zamieszaniem wśród znacznej części społeczności krótkofalowców.
Tak jak z podręcznika. Głębokość zera po stronach (kierunek promieniowania końcowego) będzie dość ostra i zazwyczaj może wynosić nawet -40 dB, a nawet -50 dB lub więcej. ako z učebnice. Hĺbka nuly na stranách (smer koncového vyžarovania) bude dosť ostrá a zvyčajne môže byť až -40 dB, alebo až -50 dB, ak nie viac.
Wszystko jest na razie w porządku... Wszyscy wiemy, że każda antena pozioma, która jest zamocowana na niskiej wysokości nad poziomem terenu, ma tendencję do promieniowania bardziej pod wyższymi kątami elewacji, a wzorzec azymutu stopniowo zaczyna stawać się mniej kierunkowy, gdy zera zaczynają stawać się płytsze. Zmniejszenie wysokości poniżej pewnego punktu ostatecznie doprowadziłoby do anteny NVI (Near Vertical Incidence Skywave).
Otázką za milion jest jednak to, jak nisko, jest nisko? Jak wysoko nad ziemią powinna być antena zamocowana dla akceptowalnej wszechstronnej wydajności, włączając odpowiednie promieniowanie na DX? Typową ogólną odpowiedzią byłoby, im wyżej, tym lepiej. Chociaż nie ma ściśłej zasady określającej akceptowalną wysokość, dość często dla większości operacji amatorskich uważa się, że 1/2 λ nad ziemią jest całkiem akceptowalną wysokością. Jeśli ktoś nie chce optymalizować anteny dla ekstremalnie niskiego kąta promieniowania do (TOA) DX. Ta wysokość 1/2 λ AGL zazwyczaj zapewnia ładnąkształtowany główny promień elewacji, który jest szeroki i mimo to ma odpowiednio niskie promieniowanie TOA, co zapewnia ogólnie dobrą wydajność.
Dla większości radioamatorów na całym świecie często problemem jest zainstalowanie anten w bardzo odpowiedniej wysokości nad poziomem ziemi, zwłaszcza anten przewodowych, dla których w normalnych okolicznościach nie można postawić specjalnie wysokich wież. Wysokość 9 - 12 m AGL jest zazwyczaj przeciętną wysokością anteny dipolowej dla większości przypadków. Kolejnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest instalacja anten na budynkach w obszarach miejskich i podmiejskich. Na przykład ktoś mógłby umieścić dipol na wysokości 5 - 6 m na szczycie tarasu wysokiego budynku (powiedzmy 15 m) i oczekiwać, że antena będzie działać, jakby miała 20 - 21 m wysokości, byłoby to całkowicie błędne.. Byłby to mityczny założenie. Taki budynek zawsze będzie miał wystarczającą ilość stalowych prętów wbudowanych w swoją betonową dach wraz z dodatkowymi poziomo ułożonymi rurami wodociągowymi i przewodami elektrycznymi, aby powierzchnia tarasu na szczycie budynku działała jako skuteczne uziemienie wtórne dla anteny, która ma tylko 5 - 6 m nad nim. Dla większości praktycznych zastosowań ta antena najprawdopodobniej będzie się zachowywać jak antena zainstalowana na wysokości 5 - 6 m AGL... Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, zobacz mój artykuł zatytułowany Wysokość miejskiej anteny nad ziemią - fakty i mity.
Porównawcza ocena azymutalnego kształtu wzoru promieniowania anteny dipola zasilanego na środku fali z odwróconą anteną V (90° wierzchołek) w dwóch różnych warunkach. Jedno zdjęcie w animacji pokazuje wzory dla anten w otwartej przestrzeni, podczas gdy drugie pokazuje wyniki dla tych samych anten przy 1/2 λ AGL. Zauważ imponującą stratę bocznej głębokości zera, gdy dipol jest umieszczony na praktycznych wysokościach nad ziemią.
Biorąc pod uwagę wszystko, o czym dotychczas dyskutowaliśmy, spójrzmy jeszcze raz na realistyczne scenariusze typowych anten radiowych o wysokości 9 - 12 m AGL. Dokonajmy teraz porównawczej oceny kształtu azymutalnego promieniowania i głębokości zera w przypadku 20-metrowego dipola poziomego i odwróconej V (kąt wierzchołka wynosi 90°). Spójrz na powyższą ilustrację, która pokazuje dwa porównawcze scenariusze przedstawione w formie dwóch powtarzających się samocyklicznych obrazów.
W jednym przypadku weźmiemy przykład z podręcznika, gdzie dipol i odwrócone V są umieszczone w przestrzeni wolnej lub bardzo wysoko, przy wielu długościach fal (λ) AGL. Widzimy, że azymutalny wzór dipola ma bardzo głębokie boczne zera i tworzy wzór promieniowania numer 8, jak mówią nam podręczniki. Z drugiej strony, odwrócone Vee w przestrzeni wolnej nie tworzy tak głębokich zer. Wzór jest raczej jak zaokrąglony prostokąt z bardzo małymi spadkami po bokach.
W drugim przypadku, jak pokazano na drugim obrazku, umieściliśmy dipol i odwrócone V w używanej wysokości około 11 m AGL. Więc!... Wzór azymutalny na obrazku numer 8 dipola jest ignorowany.Teraz wydaje się, że jest dość podobny do wzoru Inverted Vee z lekkim zagłębieniem po bokach. Jednak w przypadku Inverted Vee to sprawiło, że różnica w jego wzorze azymutalnym jest znikoma, pozostając prawie taka sama jak w przestrzeni wolnej. Stosunek przedniego do tylnego (Null Depth) dla dipola wynosi około 10,9 dB, a dla Inverted Vee 7,4 dB. Różnica w głębokościach Null wynosi tylko 3,5 dB, co w rzeczywistości nie ma dużego znaczenia.
Punktem jest, że jeśli anteny drutowe nie są zainstalowane w odpowiednich wysokościach nad ziemią, dla większości stosowanych anten krótkofalarskich jest mała szansa, że zauważysz jakąkolwiek zauważalną różnicę w wydajności azymutalnej między dipolem a odwróconym V. Prawdopodobnie będzie to bardziej zauważalne, gdy przełączysz pasmo z 20 m na 40 m i niższe. Nie bądźcie zapatrzeni w jeden typ anteny ponad drugi. W praktyce różnica w wydajności jest znikoma. Śmiało postaw swój dipol albo poziomo, albo jako odwrócone V. Nie zaszkodzi to tak bardzo.
4) Długość anteny (zmienna z kątem wierzchołkowym)
Przed zakończeniem tego fragmentu artykułu warto wspomnieć, że długości elementów odwróconego V zawsze są nieco większe niż długości poziomego dipola.nie ma innej możliwości. Przy instalacji anteny zawsze zacznij od większej długości niż obliczona. Następnie można ją skrócić do pożądanej długości.
Bądź ostrożny z rozpowszechnionymi dezinformacjami dotyczącymi długości anteny Inverted Vee
Wszędzie w internecie znajdziesz wiele postów i artykułów, które mogą Ci powiedzieć, że długość elementu anteny Inverted Vee jest zwykle o 2-5% krótsza niż długość dipola poziomego (z płaskim szczytem). Na stronie są również kalkulatory długości anteny Dipol/Inverted Vee, które również robią to samo... Niestety, niektóre z tych stron internetowych zajmują czołowe miejsca w wynikach wyszukiwarek Google, Bing i innych. Wielu starych i nowych operatorów radiowych amatorów polega na tych źródłach przy budowie swoich anten drutowych, alew końcu z tego powstaje chaos... Niestety, twierdzenie, że długość elementu Inverted Vee jest krótsza niż długość płaskiego dipola, jest kompletną bzdurą. Te nieodpowiedzialne dezinformacje szerzą się od wielu lat w niezmniejszonym stopniu.
Faktem jest, że gdy elementy dipola drutowego nachylimy, aby utworzyć odwrócone V, to jego częstotliwość rezonansowa rośnie. Im większe jest nachylenie, tym większy jest wzrost częstotliwości rezonansowej. Dlatego, aby osiągnąć pierwotną pożądaną częstotliwość rezonansową w przypadku V odwróconego, musielibyśmy wydłużyć, a nie skrócić długości elementów.
Czy antena odwrócona odwrócona Vee tworzy polaryzację poziomą i pionową?
Mimo faktu, że wielu radioamatorów ma tendencję w to wierzyć, kategoryczna odpowiedź brzmi DUŻE NIE!...Symetryczna antena odwrócona V, będąca wariantem dipola z zasilaniem środkowym o jednakowych długościach elementów, nachylonych w dół, pod jednakowymi i symetrycznymi kątami od punktu wierzchołkowego, zawsze będzie produkować tylko sygnał spolaryzowany poziomo.
Wyjątkiem byłoby, gdyby odwrócone V zostało zainstalowane pod asymetrycznymi kątami nachylenia, w stosunku do poziomu. Innymi słowy, jeśli obie strony dipola są zawieszone pionowo pod różnymi kątami w stosunku do poziomu, to polaryzacja stanie się ukośna w zakresie określonym asymetrią kątową. Podobnie kolejnym wyjątkiem jest asymetryczna antena drutowa, taka jak OCFD. W tym przypadku, pomimo symetrycznego kąta nachylenia po obu stronach, antena stworzy ukośną polaryzację.
Oto zabawny fakt, o którym wielu z nas może nawet nie wiedzieć. Ledwie istnieje literatura radioamatorska w sieci, i poza nią, która by o tym mówiła. Jeśli nachylenia anteny OCFD, która mogła być zainstalowana z ukośnymi elementami asymetrycznymi, aby zapewnić, że końce elementów tworzą linię poziomą, to polaryzacja będzie pozioma.
W tym momencie nie będę zagłębiał się w matematyczne dedukcje, aby potwierdzić powyższy punkt, jednak tu obowiązuje zasada kciuka... Narysujcie linię wyobrażeniową między końcami na obu stronach drutowej anteny. Orientacja i kąt linii wyobrażeniowej przechodzącej przez dwa końce drutowej anteny określą jej polaryzację. Płaszczyzna geometryczna, która przechodziłaby przez wspomnianą linię i wektor propagacji (kierunek propagacji) w pełni określi płaszczyznę polaryzacji rozchodzącej się fali.
Nie ma nic takiego jak polaryzacja mieszana. Jest to tylko laicki sposób opisu polaryzacji pod kątem ukośnym. W rzeczywistości polaryzacja liniowa może przyjąć postać poziomą, pionową lub ukośną. W przypadku polaryzacji ukośnej, wektor ukośny może być dla celów analizy matematycznej podzielony na zbiór wektorów pionowych i poziomych. Podzielone wektory są jednak tylko pojęciem matematycznym.
Wpływ lokalizacji anteny odwróconego Vee na wydajność
Jak jsme uvedli v předchozích částech tohoto článku, je pravda, že dipól a obrácené V ve volném prostoru by fungovaly odlišně s výrazně odlišným všestranným pokrytím. My, radioamatéři v našem každodenním životě bychom se však s těmito anténami obvykle zabývali za reálných podmínek umístění. V důsledku toho se anténa s obráceným V může chovat jako velmi blízká příbuzná horizontálního dipólu, když je instalována v nízkých a středních výškách nad úrovní země.
Ponieważ mówi się, że obraz wart jest tysiąca słów, dostarczamprzedstawiamy następującą tabelę z symulowanym diagramem promieniowania dipola oraz obróconego V zainstalowanego na wysokości około 11 m AGL. Pokazane diagramy promieniowania przedstawiają azymut, oraz płaszczyzny elewacji przekroju 3D diagramu promieniowania dla pasma radiowego 20 m i 40 m. Zobacz, jak podobne są obie anteny(35 stóp = 10,668 m):
W oryginalnym artykule, dla lepszego zrozumienia tematu, znajdują się animowane obrazy, wykresy i bardziej szczegółowe informacje. Życzę miłej i przede wszystkim pouczającej lektury na temat tej anteny.
VY 73! Vilo, OM3CAQ
[1] https://vu2nsb.com/antenna/wire-antennas/inverted-v-antenna-dipole/ Autor Basu (VU2NSB)