Sztuczne obciążenie na VHF
Projektantem tego sztucznego obciążenia jest Mak, SV1BSX. Kilka ciekawych konstrukcji, ale nie tylko możesz go znaleźć na jego stronie: http://www.qsl.net/sv1bsx/. TNX Mak!
Sztuczne obciążenie domowej roboty jest zwykle tworzone przez równoległe połączenie kilku rezystorów węglowych, aby osiągnąć opór 50 om. Taka konstrukcja będzie dobrze służyć na KV, ale nie na VHF, lub UKF (430 – 440 MHz), gdzie pojawia się nieoczekiwaność podczas pomiaru wysokiego PSV. Takie sztuczne obciążenie jest wtedy bezużyteczne do celów pomiarowych.
Przyczyną wysokiego PSV jest pasożytnicza pojemność rezystorów. Rysunek 1 pokazuje rezystor węglowy. Dwie nasadki na końcach korpusu ceramicznego działają jak dwie powierzchnie małego kondensatora. Dopasowując rezystory równolegle, ta pojemność “mnoży” liczba rezystorów. Katastrofa!
Jeśli chcemy wyeliminować tę niechcianą pojemność, jest to możliwe i łatwe przy niewielkiej indukcyjności, do którego pobieramy PSV 1:1. Rysunek 2 jest schematem takiego sztucznego obciążenia.
Rezystory są 560 ohm/2W. Użyłem jedenastu oporników połączonych równolegle, osiągnąć wartość 50 (50,9) ohm. Całkowite obciążenie to 11x2W = 22W, ale praktycznie takie obciążenie może wytrzymać 100W przez kilka sekund. To wystarcza w przypadku większości pomiarów przy użyciu sprzętu komercyjnego, którego moc wyjściowa jest pomiędzy 5 a 35 waty.
Rysunek 3 przedstawia praktyczną konstrukcję sztucznego obciążenia. Jako złącze używane jest złącze panelu N (odosobnienie). Indukcyjność “L” tworzą cztery zwoje drutu 0,8mm o średnicy 3mm w długości uzwojenia 15mm. Jeśli PSV nie jest optymalne, ilość wątków można zwiększyć lub zmniejszyć.
I ostatnia uwaga – wykonane w ten sposób sztuczne obciążenie nadaje się tylko do VHF (na VHF znowu będzie miał wyższy PSV, powiedzmy 2:1).
Makis SV1BSX, http://www.qsl.net/sv1bsx/
