Przekaźnik tak 1/4 konsumpcja

Chociaż elektronika posuwa się do przodu skokowo, klasyczne przekaźniki mechaniczne są często spotykane nawet w najbardziej topowych urządzeniach. Oczywiście również w urządzeniach do komunikacji radiowej, takich jak TCVR, ROCZNIE, tunery, zdalne przełączniki antenowe i tym podobne. Praktycznie zerowa strata na stykach przełączających jest wielką zaletą w porównaniu z różnymi przełącznikami półprzewodnikowymi. Jedyną wadą przekaźników jest ich zużycie.

Każdy, kto już coś zbudował z przekaźnikiem wie, że napięcie, przy którym włącza się przekaźnik, jest znacznie wyższe niż napięcie, w którym zwora przekaźnika wypada. Zmniejszy to zużycie energii, że po dokręceniu zwory przekaźnika zasilimy go tylko nieznacznie wyższym napięciem niż napięcie, w którym odpada kotwica. To znacznie zmniejszy całkowite zużycie energii.
Szczególnie przy zasilaniu z baterii docenimy możliwość dłuższej pracy przy użyciu tego prostego układu z sześcioma elementami. Przyłożenie napięcia zasilania Un przez czas określony kombinacją R1C1 powoduje otwarcie tranzystora, co daje przekaźnikowi prawie pełne napięcie zasilania. W przypadku prądu stałego naładowany kondensator wkrótce wykaże nieskończoną rezystancję, a tranzystor się zamknie. Teraz prąd będzie płynął tylko przez przekaźnik i rezystor R3, co ogranicza przepływający prąd. Zadaniem diody D jest ochrona tranzystora przed indukowanym napięciem generowanym podczas spadku zwory przekaźnika.

Wartość rezystora R3 określa się na podstawie obliczeń:
R3=(Un-Uod + 2V)/Jod [om;V,V,A]
Un to napięcie zasilania
Uod to napięcie, w którym zwora przekaźnika jest pominięta
2V to rezerwa na wahania Un i tym podobne.
Jod to prąd, w którym zwora przekaźnika jest pominięta

Cena używanych części wynosi około 10 (slovom: dziesięć) korony, i może spaść prawie do zera, jeśli użyjemy starszych części ze starego radia, telewizja…. Kondensator C1 powinien mieć mały prąd upływu, odpowiednie są np. kondensatory tantalowe lub wysokiej jakości kondensatory elektrolityczne. Drugim krytycznym elementem jest tranzystor. Nie powinien mieć dużego wzmocnienia, a maksymalny prąd kolektora musi oczywiście być większy niż prąd przekaźnika..

Drugą opcją jest zastosowanie kondensatora połączonego równolegle z rezystorem w napięciu zasilania przekaźnika. Jeśli kondensator C1 nie jest podłączony, podłącz trymer rezystora zamiast R1 (około 1kohm) i zwiększamy jego odporność, dopóki przekaźnik się nie otworzy. Następnie znajdujemy jego rezystancję za pomocą omomierza i zastępujemy go stałym rezystorem o niższej wartości rezystancji, aby przekaźnik nie otworzył się przez pomyłkę, nawet przy wahaniach napięcia zasilania.

Podłącz kondensator o pojemności ok 100uF do obwodu bez napięcia. Podłącz napięcie zasilania. Jeśli przekaźnik się włączy, rozłącz się, wymieniamy kondensator na inny o mniejszej pojemności (68uF). W ten sposób eksperymentalnie określimy wymaganą do tego minimalną pojemność kondensatora, aby przekaźnik zamykał się niezawodnie.